ActiZ wil een fundamentele discussie over het Toetsingskader doelmatige en verantwoorde zorg thuis voor cliënten met een indicatie voor de Wet langdurige zorg (Wlz).
ActiZ wil een fundamentele discussie over het Toetsingskader doelmatige en verantwoorde zorg thuis voor cliënten met een indicatie voor de Wet langdurige zorg (Wlz). Het Toetsingskader waarin eisen staan voor de zorgaanbieder om aan te geven of een Wlz-cliënt zelfstandig kan blijven wonen, druist in tegen de lijn van de Wlz en leidt voor zorgaanbieders tot onnodige administratieve lasten, zo heeft ActiZ aan het ministerie van VWS en ZN laten weten. ActiZ heeft het ministerie om opschorting van het Toetsingskader gevraagd.
Toetsingskader
In de afgelopen periode hebben zorgkantoren in ZN-verband het ‘Toetsingskader doelmatige en verantwoorde zorg thuis’ samen met het ministerie van VWS ontwikkeld. Het ontwikkelde Toetsingskader is daarvoor het instrument; het kader bevat voorschriften voor zorgaanbieders over het advies dat zij aan zorgkantoren dienen uit te brengen over de Wlz-cliënt die zelfstandig blijft wonen. Daarbij werd benadrukt dat het gaat om een formalisering van het bestaande kader. Het Toetsingskader is een groeidocument omdat de uitgangspunten nog niet allemaal zijn uitgekristalliseerd.
ActiZ heeft vooraf gepleit voor een zorgvuldige implementatie en haar zorg uitgesproken over de administratieve lasten die er voor zorgaanbieders mee gemoeid gaan.
Meer eisen dan de gangbare praktijk
In de (drukke) zomerperiode is het Toetsingskader door ZN en zorgkantoren gepubliceerd. De communicatie hierover en de extreem snelle invoering van de eerste onderdelen uit het Toetsingskader heeft zorgaanbieders onaangenaam verrast evenals de omvangrijke eisen die bij zorgaanbieders zijn neergelegd. Dat leidt tot veel oneigenlijke administratieve lasten en tot ergernis bij de zorgaanbieders.
Omgekeerde wereld
ActiZ vindt het Toetsingskader een slechte zaak. De intentie van de langdurige zorg/Wlz is dat de cliënt zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven wonen en zo prettig mogelijk kan leven. Het Toetsingskader gaat er echter vanuit dat de zorgaanbieder van iedere cliënt die zelfstandig wil blijven wonen daarover bewijslast aanlevert aan het zorgkantoor, te beginnen met de nieuwe cliënten die in zorg komen. Dat is de omgekeerde wereld en niet in lijn met de intentie van de Wlz. Het is zinniger om aandacht te geven aan de uitzonderingen dan van ieder cliënt het uitgangspunt van de Wlz – ‘zo zelfstandig mogelijk’ - schriftelijk te moeten beargumenteren. Deze bureaucratische eisen aan een zorgaanbieder zijn contraproductief, dragen niet bij aan zorg of welbevinden en daarmee niet aan de bedoeling van de Wlz.