Angst, verdriet, eenzaamheid en piekeren: dergelijke emotionele problemen zijn jongeren niet vreemd. Professionele hulp kan uitkomst bieden, maar het blijkt dat lang niet alle jongeren deze benodigde hulp krijgen. Promovenda Esmée Verhulp van de Universiteit Utrecht bracht verschillen in kaart onder jongeren in het gebruik van zorg bij emotionele problemen.
Angst, verdriet, eenzaamheid en piekeren: dergelijke emotionele problemen zijn jongeren niet vreemd. Professionele hulp kan uitkomst bieden, maar het blijkt dat lang niet alle jongeren deze benodigde hulp krijgen. Promovenda Esmée Verhulp van de Universiteit Utrecht bracht verschillen in kaart onder jongeren in het gebruik van zorg bij emotionele problemen.
Met name Marokkaans-Nederlandse jongeren – ondervertegenwoordigd
De onderzoeksgroep waarmee de Utrechtse promovenda aan de slag ging, bestond uit 95 Nederlandse, 85 Surinaams-Nederlandse, 87 Turks-Nederlandse en 82 Marokkaans-Nederlandse jongeren en hun ouders. “De deelnemers aan ons onderzoek hebben wij zo geselecteerd dat zij, ongeacht tot welke etnische groep ze behoorden, een vergelijkbaar risico op emotionele problemen liepen.” Volgens Verhulp krijgen, ondanks die gelijke kans op emotionele problemen, de migrantenjongeren minder vaak professionele zorg. “De etnische verschillen in dit specifieke zorggebruik kunnen onder andere verklaard worden doordat migrantenouders – en met name Marokkaans-Nederlandse ouders – minder emotionele problemen bij hun kinderen identificeren. Waar Nederlandse ouders bepaalde symptomen dus duiden als behorende tot emotionele problemen, leggen de ouders van migrantenjongeren deze niet zo uit. Hierdoor dringen deze jongeren simpelweg niet door tot de professionele zorg.”
“De etnische verschillen in dit specifieke zorggebruik kunnen onder andere verklaard worden doordat migranten ouders minder emotionele problemen bij hun kinderen identificeren dan Nederlandse ouders.werk”
Mentor op school
Verhulp heeft in haar onderzoek ook gekeken naar de rol van de mentor van de jongeren op middelbare scholen. Uit haar proefschrift komt naar voren dat Marokkaans-Nederlandse jongeren minder hulp voor emotionele problemen van hun mentor krijgen dan Nederlandse jongeren. “De relatie tussen de mentor en de Marokkaans-Nederlandse jongeren blijkt minder goed te zijn dan die tussen de mentor en de Nederlandse jongeren.” Dat kan mogelijk negatieve consequenties hebben voor de doorverwijzing naar de professionele hulpverlening.
Aanpakken
Met de signalering dat migrantenjongeren minder hulp krijgen bij emotionele problemen, en de mogelijke verklaringen hiervoor, hoopt Verhulp dat deze discrepantie aangepakt kan worden: “Zodat alle jongeren met bijvoorbeeld angst, verdriet of somberheid, ongeacht hun etnische achtergrond, uiteindelijk de benodigde hulp krijgen.”
Bron: NJi en website Universiteit Utrecht